พาฉันฝันใฝ่ฟุ้งซ่าน
พาผ่านสีเทาเศร้าศัลย์
พาเรื่องราวลิลิธมาแบ่งปัน
ก่อนพาฝันฉันลอยเคว้งไปกับลม
ฉันคว้าไขว่เธอผลักไสให้ใฝ่เฝ้า
ฉันพะเนาแต่เธอพังพินาศล้ม
ฉันลืมตาตื่นมาน้ำตาตรม
แต่ยังอมยิ้มกับฝันที่พลันจาง
วันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
http://manin289.exteen.com/20090908/entry
ตอบลบ