สิ่งที่ตามองไม่เห็น

นัดประชุมเรื่องงานแถลงข่าวกับพี่โจ้และ Moindy ไว้ตอนบ่ายสอง

เรากำลังจะทำเริ่มทำประชาสัมพันธ์แคมเปญการกุศลเพื่อทหารสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ โดยจะเปิดดาวน์โหลดเพลง"ราตรีสวัสดิ์"ของเราเพิ่มอีกหนึ่งช่องทาง เป็นโหลดพิเศษที่รายได้หลังหักให้โอเปอเรเตอร์แล้วจะมอบให้กับ"กองทุน ร.ต.อ ธรณิศ ศรีสุข"หรือกองทุนของผู้กองแคน

คุณยุ้ยแห่ง Moindy เล่าว่าที่เลือกกองทุนนี้เพราะเป็นกองทุนเดียวที่สนับสนุนเงินแก่ครอบครัวของข้าราชการตำรวจตระเวณชายแดนที่เสียชีวิต สนับสนุนทั้งความเป็นอยู่และกองทุนการศึกษาของบุตรธิดา รวมไปจนถึงจัดซิ้อวัสดุ อุปกรณ์ให้กับทหารชายแดนภาคใต้ เราสงสัยว่าอุปกรณ์จำพวกไหน คุณยุ้ยตอบตัวอย่างว่าพวกเสื้อเกราะของทหาร ของเหล่านี้เป็นของที่เหมือนจะไม่มีอยู่จริง เพราะงบประมาณของกองทัพมีไม่มาก การลาดตระเวณแต่ละครั้งหากต้องใช้ชุดเกราะจะต้องมีการขออนุญาต แถมบางครั้งก็มีไม่พอ เรากำลังฟังแล้วรู้สึกสะท้อนใจ พี่โจ้ก็เย้าขึ้นมาว่า ชุดเกราะคงเอาไม่อยู่ เพราะที่เจอน่ะมันระเบิด

..ฟังแล้วเราสะท้อนใจหนักกว่าเก่า

กลืนก้อนสะอื้นไว้ ก่อนจะเริ่มนั่งคิดงานกับทีม Moindy เราเล่าเรื่องให้พี่โจ้ฟังด้วยความรู้สึกอิ่มใจว่ามีทีมโปรดัคชั่นสามถึงสี่ทีมโทรหาเราในช่วงหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ แจ้งความจำนงว่าอยากทำมิวสิควีดีโอให้กับเพลงนี้โดยไม่คิดมูลค่า พี่อุ้ยก็สวนมาว่าถ้าแบบนั้นก็ไม่ต้องหนักใจเรื่องการประชาสัมพันธ์ เพราะพอพี่อุ้ยหาบริษัททำเรื่องนี้พร้อมเล่าเรื่องให้เขาฟัง ก็มีบริษัททำพีอาร์แห่งหนึ่งยินดีทำพีอาร์ให้โดยไม่คิดมูลค่า เนื่องด้วยเพราะอยากทำการกุศลให้ทหารร่วมกัน

..ฟังแล้วเราอิ่มใจมากกว่าเก่า

ตั้งแต่เราเริ่มทำเพลงนี้ เรารู้สึกเหมือนมีสิ่งที่ตามองไม่เห็นคอยช่วยเหลือให้อุปสรรคลุล่วงมาโดยตลอด ตั้งแต่พี่บอยด์ที่ให้เราใช้ห้องอัดดนตรีฟรี คุณแตมและพี่โอ๋ที่ยอมมาช่วยงานแม้ได้ค่าแรงน้อยนิด พี่วู้ดดี้กะคุณแฟงที่ให้เราอัด มิกซ์และมาสเตอริ่งเสียงระดับคุณภาพโดยแทบไม่ได้อะไรเลย สื่อวิทยุที่ช่วยโปรโมทอย่างมาก และน้ำใจชาวเว็บพันทิปที่ให้เพลงเราขึ้นกระทู้แนะนำสองสัปดาห์ซ้อนจนเริ่มเป็นที่รู้จักในอินเตอร์เน็ต นอกจากนั้นยังมีแรงใจ แรงงานของพี่ๆเพื่อนๆน้องๆที่ทำงานให้กับเพลงนี้อย่างหนักโดยไม่ปริปากบ่นใดๆซักคำ ทั้งหมดนั้นเกิดจากการความรู้สึกตอนฟังเพลงนี้แล้วระลึกถึงวีรบุรุษของชาติเพียงเท่านั้น

นั่งสรุปงานกันจนเสร็จทีมMoindyก็ลากลับไป เรานั่งประชุมแผนงานกับพี่โจ้ต่อเรื่องบริษัทและเพลงอีกแป้บก่อนจะแยกย้าย

บนแท๊กซี่เรานั่งมองฟ้าเมืองกรุง มีเมฆฝนครึ้มค่อยๆลอยมา วันนี้ฝนคงตก พักนี้มันตกบ่อยจนหลายคนคงชิน แต่สำหรับเรามันก็ยังไม่ใช่วันแจ่มใสที่จะรู้สึกเป็นสุขอยู่เสมอ ซักวันฟ้าเมืองไทยคงมีวันที่ยิ้มด้วยแดดแห่งสันติภาพได้เต็มปาก

ข้างบนฟ้านั้นเองคงจะยังมีบางคนกำลังภาวนาให้น่านฟ้าประเทศนี้สวยงามเช่นเดียวกับเรา

คนที่เคยเป็นวีรบุรุษของชาติที่ตอนนี้ เรามองไม่เห็น

บางทีสิ่งที่เรามองไม่เห็นไม่ได้แปลว่าไม่มี

อย่างน้อยตอนนี้ เราได้ซาบซึ้งถึงสิ่งที่ตามองไม่เห็นหนึ่งอย่าง

"น้ำใจคนไทย" กำลังระเหยเป็นไอ



ขอให้วีรบุรุษบนฟ้า ที่ตาเรามองไม่เห็นได้โปรดรับรู้และสัมผัส

เรากำลังจะส่งมันไปให้โลกได้เห็น